Ωραίες συσκευασίες, με ανάλυση όλων των συστατικών, αλλά, παρ’ όλα αυτά, πόσο σίγουροι είμαστε ότι η τροφή που αγοράζουμε για το σκύλο μας λέει όλη την αλήθεια;
Και αν τη λέει, μήπως διαλέγει διατυπώσεις που εύκολα μας μπερδεύουν;
Πολύς λόγος γίνεται συχνά για τη διατροφή του σκύλου μας. Τι πρέπει ή τι δεν πρέπει να τρώει, τι είναι ποιοτικότερο ή απλά βολικότερο. Συνήθως καταφεύγουμε στη λύση της ξηράς τροφής γιατί έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με το μαγειρευτό φαγητό ή την κονσέρβα. Εκεί όμως ξεκινάει και ο προβληματισμός για το ποια ξηρά τροφή θα επιλέξουμε. Σ’ αυτή την αναζήτηση, και ανάμεσα σε εκατοντάδες προϊόντα που υπάρχουν διαθέσιμα στην αγορά, θα μπορούσε να μπλεχθεί ακόμα και κάποιος ειδικός!
Στις συνθήκες «οικονομικού πολέμου» που βιώνει η χώρα μας, αλλά και παλαιότερα, ο κυνηγός, και ειδικά αυτός που κατέχει πολλά σκυλιά, ήταν προσανατολισμένος στο γνωστό ρητό «και καλό και φθηνό». Στην προσπάθειά τους αυτή οι ιδιοκτήτες έψαχναν και έβρισκαν μια no name τροφή, σε σχετικά χαμηλή τιμή, η οποία είχε «τόσο» κρέας ή «τόση» πρωτεΐνη. Και επειδή και εδώ βασιλεύει η ημιμάθεια, κόμπαζαν λες και έκαναν κάποιο κατόρθωμα, ενώ αυτοί που πλήρωναν μια πιο ακριβή τροφή με παρόμοια αναγραφόμενη σύσταση ήταν ούτε λίγο ούτε πολύ τα κορόιδα της υπόθεσης. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα; Κόλπα και πώς να τα διακρίνετε.
Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο σκύλος είναι ζώο σαρκοφάγο. Δεν είναι ούτε χορτοφάγο ούτε παμφάγο, όπως είναι ο άνθρωπος. Σε αντίθεση, λοιπόν, με αυτά που ισχύουν για τον άνθρωπο, στη διατροφή του σκύλου το βασικότερο ρόλο παίζει το κρέας. Αν ο σκύλος, άλλωστε, ζούσε στη φύση, θα κυνηγούσε θηράματα για να τραφεί και δεν θα έτρωγε ούτε καλαμπόκια ούτε φρούτα και λαχανικά. Στην ετικέτα της ξηράς τροφής τώρα, βάσει νομοθεσίας, ο κατασκευαστής της είναι υποχρεωμένος να αναγράφει τα συστατικά και μάλιστα με φθίνουσα σειρά. Προκειμένου, όμως, να εξαπατηθεί ουσιαστικά ο καταναλωτής και να προτιμήσει την τροφή αυτή, επιστρατεύονται διάφορα τρικ.
1. Κρέας… αλλά πόσο; Κάποιες τροφές αναφέρονται σε ποσότητα κρέατος. Κατ’ ελάχιστον, «τόσο» αρνί ή «τόσο» κοτόπουλο ή απλά και αδιευκρίνιστα «τόσο» κρέας. Κανονικά, όμως, θα έπρεπε να αναφέρεται η ποσότητα του αφυδατωμένου κρέατος. Η διαφορά είναι τεράστια. Το νωπό κρέας έχει υγρασία σε ποσοστό περίπου 70-80%, ενώ το αφυδατωμένο μόλις 10%. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως αν ο καλός επαγγελματίας βάλει 1 κιλό αφυδατωμένου κρέατος, θα είναι χρήσιμα τα 900 γραμμάρια. Η αντίστοιχη ποσότητα στον κακό επαγγελματία θα είναι μόλις 200-300 γραμμάρια!
2. Πρωτεΐνη αλλά πόσο θρεπτική; Ακόμη, όμως, και την ίδια ποσότητα κρέατος να βάλουν, υπάρχει άλλη μία σημαντική λεπτομέρεια. Η διατροφική αξία της πρωτεΐνης! Αυτό σημαίνει ότι παίζει μεγάλο ρόλο ποιο κομμάτι του ζώου έχει χρησιμοποιηθεί. Άλλη διατροφική αξία (πολύ υψηλότερη) έχουν 100 γραμμάρια πρωτεΐνης από στήθος κοτόπουλου και πολύ χαμηλότερη αξία ίση ποσότητα πρωτεΐνης από τα λειριά ή τα πόδια του κοτόπουλου! Και επειδή δύσκολα κάποιος, όπως και ο γράφων, θα πιστέψει ότι στη σκυλοτροφή χρησιμοποιούν ατόφιο κρέας, υπάρχει και σ’ αυτό απάντηση. Οι μεγάλες εταιρίες έχουν αναπτύξει τεχνολογία τέτοια που μπορούν και «γδύνουν» τα κόκαλα από τα υπολείμματα κρέατος που μένουν επάνω κατά την επεξεργασία τους. Χρησιμοποιούν ακόμα τα κομμάτια εκείνα που για κάποιο λόγο συνήθως αισθητικό δεν μπορούν να διατεθούν στην ανθρώπινη αγορά. Μ’ αυτούς τους δύο τρόπους, λοιπόν, καταφέρνουν να συλλέγουν και να χρησιμοποιούν στην παρασκευή μιας καλής ξηράς τροφής κρέας υψηλής διατροφικής αξίας και όχι υπολείμματα σφάγιων ζώων.
3. Το ποσοστό των δημητριακών. Σε ό,τι αφορά τα δημητριακά, γίνεται άλλη κομπίνα. Εδώ ο κατασκευαστής δεν τα αναφέρει συνολικά αλλά το κάθε συστατικό ξεχωριστά. Τόσο καλαμπόκι, τόσο σιτάρι, κριθάρι κ.λπ. Αυτό γίνεται γιατί αν τα έβαζαν ως κατηγορία, θα καταλάμβαναν την πρώτη θέση σε περιεκτικότητα από το κρέας, κάτι που είναι σαφώς αντιεμπορικό και αποτρεπτικό για τον πελάτη. Μ’ αυτό τον τρόπο, λοιπόν, παραμένει πρώτο συστατικό σε αναλογία το κρέας, με δεύτερο το καλαμπόκι ακολουθώντας το κριθάρι, η σόγια και ό,τι άλλο φυτικής προέλευσης εμπεριέχει η τροφή.
4. Φυτικές ή ζωικές πηγές; Στην ανάλυση της ετικέτας θα δούμε και τις εκατοστιαίες αναλογίες των θρεπτικών ουσιών. Οι πρωτεΐνες π.χ. αναφέρονται μ’ ένα ενιαίο ποσοστό, συνήθως γύρω στο 30%. Πρωτεΐνη, όμως, έχει και το κοτόπουλο, πρωτεΐνη έχει και η σόγια. Πουθενά δεν αναφέρεται ποιο ποσοστό εξ αυτών είναι ζωικής και ποιο φυτικής προέλευσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διατροφική τους αξία.
5. Η αναγραφή που λέει πολλά. Τέλος, να αναφερθεί πως η τροφή θα πρέπει να αναγράφει ότι είναι ισορροπημένη και πλήρης. Γιατί αν δεν είναι, θα χρειαστεί να δίνουμε στο σκύλο συμπληρώματα διατροφής. Εδώ, δηλαδή, κάποιες τροφές, διά της σιωπής τους, αποκρύπτουν την αλήθεια! Μια αλήθεια που ή θα οδηγήσει το σκύλο μας σε ανεπαρκή διατροφή ή θα οδηγήσει εμάς στο να βάλουμε το χέρι στην τσέπη, για να αγοράσουμε τα απαραίτητα συμπληρώματα διατροφής που θα εξισορροπήσουν την κατάσταση. Οι… φήμες δεν τρώγονται.
Συνοψίζοντας, βλέπουμε ότι η εξεύρεση της καλής τροφής, ή τουλάχιστον η εξεύρεση της τροφής που έχει καλή αναλογία ποιότητας και τιμής, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να παρασυρόμαστε από τον κάθε «ξερόλα» που δίνει στα σκυλιά του την τάδε τροφή και δεν έπαθαν ποτέ τίποτα. Ούτε από τον οιονδήποτε που προσπαθεί να μας πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Για να καταλήξουμε με ασφάλεια σε μια σωστή τροφή, καλό είναι να συμβουλευτούμε τον κτηνίατρό μας, με τον οποίο θα συζητήσουμε και το πόσα χρήματα μπορούμε να διαθέσουμε για να μας συμβουλεύσει πιο ολοκληρωμένα. Γενικότερα, αν δεν θέλουμε (ή δεν μπορούμε) να δώσουμε στα κατοικίδιά μας μια καλής ποιότητας τροφή, αυτό είναι κάτι διαφορετικό απ’ το να προσπαθούμε να βαφτίσουμε τη λάσπη χαβιάρι! Έξυπνος είναι αυτός που δίνει στο σκυλί του καλή τροφή, του θωρακίζει την υγεία και του βελτιώνει την κυνηγετική απόδοση. Ο άλλος είναι απλά «εξυπνάκιας»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου